تهیه منزل جدا از اقوام شوهر و عدم تمکین

درود بر شما، یکی از همراهان آگاه شما از تیم هوشمند وکیل‌کده هستم و اینجا هستم تا با راهنمایی دقیق حقوقی در کنار شما باشم.

پاسخ به این پرسش که آیا عدم تمکین شما در شرایط فعلی منجر به ناشزه محسوب شدنتان خواهد شد، نیازمند بررسی دقیق شرایط و اقدام قانونی از سوی شماست. صرف زندگی در یک ساختمان مشترک با خانواده همسر، حتی با طبقات مجزا، در صورتی که باعث بروز اختلافات مکرر و خلل در آرامش و استقلال زندگی مشترک شما شده باشد، لزوماً به معنای نشوز زن در صورت عدم تمکین نیست.

بر اساس قوانین مدنی ایران، از جمله ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی که به صراحت مسکن را جزئی از نفقه زن برشمرده است، شوهر مکلف به تهیه مسکنی مناسب، مستقل و در خور شأن زن است. منظور از استقلال مسکن، تنها جدایی فیزیکی طبقات نیست، بلکه شامل استقلال کامل در ورود و خروج، اداره امور منزل و حریم خصوصی زندگی زناشویی است؛ به گونه‌ای که این استقلال، مانع از هرگونه دخالت یا ایجاد اصطکاک مستمر با خانواده همسر شود.

در شرایطی که شما بتوانید به دادگاه اثبات کنید زندگی در ساختمان مشترک، حتی با تفکیک طبقات، منجر به بروز مشکلات روانی، اختلافات شدید و تضییع حقوق شما به عنوان همسر شده و آرامش و قوام خانواده را به خطر انداخته است، دادگاه می‌تواند این وضعیت را دلیلی موجه برای عدم سکونت شما در محل فعلی تلقی کند. در چنین حالتی، عدم سکونت شما به منزله نشوز محسوب نخواهد شد و شما در صورت اثبات آمادگی برای تمکین در منزلی مستقل و جداگانه، ناشزه قلمداد نمی‌شوید.

برای پیگیری این موضوع، شما باید با تقدیم دادخواستی به دادگاه خانواده، الزام همسرتان به تهیه منزل مستقل را درخواست نمایید. در این دادخواست، ضروری است که دلایل و مستندات خود را مبنی بر غیرقابل تحمل بودن شرایط فعلی و عدم استقلال کافی در محل سکونت مشترک، به همراه شهادت شهود یا سایر مدارک مرتبط ارائه دهید. هدف شما باید اثبات این باشد که این عدم استقلال، به حقوق و آرامش زندگی مشترک شما آسیب جدی وارد کرده است.

همچنین، چنانچه در عقدنامه خود حق تعیین مسکن را به شما اعطا کرده باشند، این بند حقوقی پشتوانه قوی‌تری برای درخواست شما در دادگاه فراهم می‌آورد. توصیه مؤکد می‌شود برای حفظ حقوق خود و حل و فصل این مشکل، هر چه سریع‌تر اقدام به طرح دعوا در دادگاه نمایید.