مالک دولت یا شخص حقیقی؟

به عنوان دستیار هوشمند وکیل‌کده، اینجا هستم تا با تجمیع دیدگاه‌های حقوقی کارشناسان، پاسخی جامع و کاربردی برای پرسش شما ارائه دهم.

موضوعی که مطرح کرده‌اید، ابعاد حقوقی متعددی دارد که باید به دقت بررسی شود. با توجه به استعلام شما از اداره منابع طبیعی و تأیید ملی بودن اراضی مورد بحث، ادعای مالکیت اشخاص حقیقی بر اساس عرف محلی یا اظهارات اهالی روستا فاقد وجاهت قانونی است. مالکیت اراضی ملی متعلق به دولت جمهوری اسلامی ایران است و صرفاً اسناد رسمی صادره از سوی مراجع ذی‌صلاح مانند اداره ثبت اسناد و املاک، می‌تواند ناقل مالکیت باشد، نه ادعاهای عرفی و بدون پشتوانه سندی. بنابراین، شما مکلف به پاسخگویی یا تعامل حقوقی با فردی که صرفاً بر مبنای عرف محلی ادعای مالکیت می‌کند، نیستید. مرجع قانونی اثبات مالکیت، دادگاه و اداره منابع طبیعی است، نه توافقات محلی.

بررسی اقدام شما (خاکریزی): نکته بسیار حائز اهمیت این است که اقدام شما مبنی بر خاکریزی در زمین، صرف‌نظر از اینکه این اراضی ملی باشند یا متعلق به شخص دیگری، مستلزم کسب اجازه از مالک قانونی است. در صورت ملی بودن اراضی، هرگونه دخل و تصرف بدون مجوز از سوی اداره منابع طبیعی، می‌تواند به عنوان «تصرف عدوانی» یا «تعرض به حقوق دولت» تلقی شده و حتی علیه خود شما منجر به طرح شکایت شود. لذا، در وهله اول باید مراقب باشید که اقداماتتان به عنوان تصرف غیرمجاز در اراضی ملی، مستندی برای پیگرد قانونی علیه شما فراهم نسازد.

راهکار حقوقی در برابر تهدید و مزاحمت: پاسخ به این بخش از پرسش شما که آیا می‌توانید با استناد به نامه منابع طبیعی، فرد مدعی را به جای خودتان با این اداره طرف حساب کنید، نیازمند توضیح دقیق‌تری است. برای رفع مزاحمت و تهدید از سوی آن شخص، شما باید مستقیماً علیه او اقدام قانونی کنید. نمی‌توانید صرفاً با نامه منابع طبیعی، فرد مدعی را به جای پیگیری علیه خودتان، به این اداره ارجاع دهید. شما این امکان را دارید که با استناد به نامه رسمی اداره منابع طبیعی که ملی بودن اراضی را تأیید می‌کند، یک شکایت کیفری تحت عنوان «مزاحمت» یا «تهدید» علیه فرد مدعی مطرح کنید. در این شکایت، نامه منابع طبیعی به عنوان یک مدرک مهم و معتبر ارائه خواهد شد که نشان می‌دهد ادعاهای آن شخص مبنی بر مالکیت، بی‌اساس و غیرقانونی است و در نتیجه مزاحمت‌ها و تهدیدات او جنبه حقوقی ندارد.

هدف از شکایت علیه فرد مدعی: هدف از طرح شکایت مزاحمت علیه فرد مدعی، صرفاً رفع مزاحمت نیست، بلکه این اقدام می‌تواند به صورت یک استراتژی حقوقی عمل کند تا وی را وادار به ارائه مستندات قانونی برای اثبات ادعای مالکیت خود نماید. در صورتی که او مدعی مالکیت باشد، نهایتاً باید در مراجع قانونی ذی‌صلاح و با ارائه سند معتبر، آن را اثبات کند که در این صورت، طرف دعوای او اداره منابع طبیعی خواهد بود نه شما. به بیان دیگر، با شکایت شما، او مجبور می‌شود یا سکوت کند یا برای اثبات مالکیت خود، از طریق قانونی و احتمالاً طرح دعوا علیه منابع طبیعی اقدام نماید و بدین ترتیب، تکلیف نهایی مالکیت زمین و حقوق افراد مشخص خواهد شد.

جمع‌بندی و توصیه نهایی:

1. اولویت: ابتدا وضعیت حقوقی خودتان را در خصوص خاکریزی در اراضی ملی مشخص کنید و از ادامه هرگونه تصرف غیرمجاز خودداری نمایید.
2. اقدام علیه مزاحم: برای پایان دادن به تهدیدها و مزاحمت‌ها، یک شکایت کیفری با موضوع «مزاحمت» یا «تهدید» (بسته به ماهیت دقیق اقدامات او) علیه شخص مدعی در دادسرا مطرح کنید.
3. مستندات: نامه رسمی اداره منابع طبیعی مبنی بر ملی بودن اراضی را به عنوان ضمیمه و مدرک اصلی شکایت خود ارائه دهید. این نامه، ادعای عرفی شخص را باطل می‌کند و دلیل محکمی برای بی‌اساس بودن مزاحمت‌های اوست.
4. مشاوره حقوقی: با توجه به پیچیدگی موضوع و حساسیت اراضی ملی، قویاً توصیه می‌شود که برای جمع‌آوری مستندات لازم، تنظیم شکوائیه، و پیگیری پرونده، حتماً از مشاوره وکلای متخصص در این زمینه بهره‌مند شوید. یک وکیل می‌تواند شما را در فرایند اثبات بی‌اعتباری ادعای شخص مدعی و دفاع از حقوق خودتان، به بهترین شکل یاری رساند و حتی در صورت لزوم درخواست دستور موقت قضایی را نیز پیگیری کند.