خیر، آزادی خودرو به سادگی با ارائه مدارک مالکیت امکانپذیر نیست. توقیف خودرو به دلیل حمل مواد مخدر یک مسئله کیفری است و رفع توقیف آن تنها با دستور مرجع قضایی رسیدگیکننده به پرونده اصلی جرم و پس از بررسی ادعای خریدار مبنی بر حسن نیت و عدم اطلاع از جرم امکانپذیر است.
بررسی تخصصی و قانونی
توقیف خودرو به دلیل حمل مواد مخدر، ماهیت کیفری دارد و با توقیفهای مدنی یا ترافیکی متفاوت است. در این موارد، خودرو ممکن است به عنوان ابزار جرم یا مالی که در ارتباط با جرم استفاده شده، مورد توقیف قرار گیرد. وضعیت خریدار جدید به شرح زیر است:
- ماهیت توقیف: خودرو به دستور دادسرا یا دادگاه در جریان یک پرونده کیفری توقیف شده است. این بدان معناست که تصمیمگیری در مورد سرنوشت آن، از جمله رفع توقیف یا حتی مصادره، در صلاحیت انحصاری مرجع قضایی رسیدگیکننده به پرونده اصلی جرم است.
- مدارک مالکیت خریدار: داشتن وکالتنامه، سند و قولنامه نشاندهنده مالکیت قانونی خریدار است. این مدارک برای اثبات حقانیت او در برابر دادگاه ضروری هستند، اما به تنهایی برای آزادی خودرو کافی نیستند.
- لزوم اثبات حسن نیت: خریدار باید به مرجع قضایی ثابت کند که در زمان خرید خودرو، از وقوع جرم (حمل مواد مخدر) و توقیف احتمالی آن بیاطلاع بوده و با حسن نیت اقدام به معامله کرده است. این اثبات، سنگ بنای ادعای او برای رفع توقیف است.
- رویه قانونی (اعتراض ثالث):
- خریدار میتواند با ارائه دادخواست یا درخواست به دادسرای رسیدگیکننده به پرونده کیفری یا دادگاه صالح (در صورت ارجاع پرونده به دادگاه)، تحت عنوان "اعتراض ثالث" یا "درخواست رفع توقیف مال متعلق به غیر"، ادعای خود را مطرح کند.
- در این درخواست، باید مدارک مالکیت (قولنامه، وکالتنامه، سند) و دلایل اثبات حسن نیت و عدم اطلاع از جرم را ارائه دهد.
- مرجع قضایی پس از بررسی مدارک و تحقیقات لازم، در صورت احراز حسن نیت خریدار و عدم ارتباط او با جرم، دستور رفع توقیف خودرو را صادر خواهد کرد.
- پیچیدگی و زمانبر بودن فرآیند: این فرآیند ممکن است زمانبر باشد، زیرا مستلزم بررسی دقیق پرونده کیفری اصلی و ادعای خریدار توسط مراجع قضایی است. آزادی خودرو قبل از تعیین تکلیف نهایی پرونده کیفری یا صدور حکم قطعی در مورد آن، بعید است.
- احتمال مصادره: در صورتی که خودرو به عنوان ابزار اصلی جرم شناخته شود و دادگاه حکم به مصادره آن صادر کند، حتی با وجود مالکیت خریدار، ممکن است آزادی آن با چالش جدی مواجه شود، مگر اینکه خریدار بتواند به طور قاطع حسن نیت خود را اثبات کند و نشان دهد که خودرو بدون اطلاع و رضایت او در جرم استفاده شده است.
جمعبندی:
با توجه به ماهیت کیفری توقیف، خریدار نمیتواند صرفاً با ارائه مدارک مالکیت خودرو را آزاد کند. او باید از طریق مراجع قضایی و با اثبات حسن نیت و عدم اطلاع از جرم، درخواست رفع توقیف را مطرح نماید. این تحلیل بر اساس قوانین و رویههای قضایی فعلی جمهوری اسلامی ایران ارائه شده است.